پرستاری ارثی گرانبها درخانواده | گفتگو با مادر پرستاری که سه فرزندش هم حرفه او را انتخاب کردند+ فیلم

به گزارش شهرآرانیوز، کسی نمی‌داند که او چه شب‌های پرفرازونشیبی را پشت سر گذاشته است، شاید شب قبل یک بیمار مقابل چشمانش ﺗمام کرده باشد یا بیماری را به سختی به زندگی برگردانده باشد.

جامعه، زندگی فشرده یک پرستار را درک نمی‌کند؛ همان هایی که هنوزبه خانه نرسیده اند، شغل ﺗﻤام وقت خانه داری و فرزندپروری شان شروع می‌شود و باید هزار و یک مسـئله خانوادگی را حل وفصل کنند.

همان هایی که غیر از خود و خانواده خود، به دیگران هم می‌اندیشند و این همان ارزش کار آنهاست، پرستارهمان کسی است که از لحظه تولد نوزاد تا زمان مرگ انسان، در کنارت اوست.

تابه حال به این فکر کردید که آیا می‌توانید درد و رنج فردی را تحمل کنید و یا تحمل دیدن جراحات و زخم‌های عمیق را دارید؟ می‌توانید فریاد‌های افرادی که عزیزی را از دست داده‌اند را تحمل کنید و یا سوراخ شدن دست ظریف و کوچک کودکی را ببینید و یا اینکه جوانی را بر روی تخت بیمارستان ببینید که به مرور زمان قوای جسمانی اش تحلیل می‌رود.

همه این سوالاتی که با خواندنش هم ممکن است شما ناراحت شوید جزء جدایی ناپذیر شغل پرستاری است؛ حرفه‌ای سخت و دشوار که علاوه بر دانش علمی، فنی و مهارت در کار باید از روحیه مادری هم بهره‌مند باشند، زیرا که بخش اعظم کار آنها مهربانی، دلسوزی و همدردی با بیماران و همراهان آنان است.

در آستانه دوران بازنشستگی، قدم‌های استوار سه فرزندش را در مسیر حرفه‌ی پرستاری و با تکیه بر تجربه‌ای ٣۰ ساله، بدرقه می‌کند تا فرزندان هم با الگوگیری از مادر، تسکین دهنده‌ی رنج و آلام بیماران نیازمند باشند.

امروز به همراه تیم تصویر شهرآرانیوز، به بیمارستان قائم در مشهد رفتیم تا روایتگر مادر پرستاری باشیم که علیرغم سختی کار پرستاری، سه فرزندش هم پای در حرفه پرستاری گذاشته اند،پرستار نمونه ای که سختی کار پرستاری را تحمل کرد اما لب به گلایه نگشود، چون خوب می دانست خدمت به خلق عبادت است و اجر یک شب زنده داری در بالین بیمار از عبادت هزار ساله عابد بالاتر است.

میراث گرانبها

سوسن زاهدی همان مادر پرستاری است که عشقش به پرستاری باعث شد تا این حرفه را مانند  میراثی گرانبها به فرزندانش منتقل کند،با بیان اینکه دوران خدمتش را تمام کرده و بازنشسته شده است، اما به دلیل علاقه اش به پرستاری، خدمتش را تمدید کرده است می‌گوید: ۳۰ سال با پرستاری زندگی کردم، نمی‌توانم به این راحتی پرستاری را کنار بگذارم، بار‌ها با همراهان بیمار، گریه کردیم و با شادی و خوشحالی آنها شاد شدیم.

او می گوید: " هر سه فرزندم پرستار هستند. دختر بزرگترم دوسال پیش فارغ التحصیل شد و الان در کنار خودم در بخش قلب در بیمارستان قائم طرح میگذراند دو فرزند دختر دوقلو ١٨ ساله دارم که دانشجوی رشته پرستاری اند و تا چهار سال آینده به جمع ما که خانواده پرستار هستیم، می‌پیوندند.

ابتدا طرحم را در اهواز گذراندم و در کلینیک ویژه شهر امیّدیه مشغول خدمت پرستاری شدم، ۷ سال در این شهر بودم و سپس به مشهد منتقل شدیم و ۵ سال در بخش اورژانس اعصاب بیمارستان قائم و ۱۱ سال در بخش اورژانس قلب بیمارستان به عنوان سر پرستار بخش بودم.

زمانی که در شهر امیدیه خدمت می‌کردم، به عنوان زن نمونه انتخاب شدم، ١۵ سال پیش در اورژانس قلب بیمارستان قائم (عج) مشهد، پرستار نمونه شدم ودر سال ١۴۰٢ به عنوان پرستار نمونه استانی انتخاب شدم."

در ادامه حتما بخوانید رئیس‌کل سازمان نظام پرستاری: سایر کشورها به پرستاران ایرانی اقبال دارند

اگر به گذشته برگردم باز هم پرستار می شوم

سوسن زاهدی ادامه می دهد: "اگر به گذشته برگردم باز هم پرستاری را انتخاب میکنم، چون من از این حرفه انرژی مثبت میگیرم، چون وقتی به مردم کمک میکنم حالم خوب می‌شود، هر فردی با هر خلقیاتی نمی‌تواند این حرفه را انتخاب کند یک پرستار باید ویژگی‌های ذاتی مثل مهربانی، دلسوزی و حامی دیگران بودن را داشته باشد که عاشق کارش باشد.
پرستاری رشته‌ای با فراز و فرود بسیار و سخت و پر چالش است اگر پرستاران ناراضی هستند به خاطر ماهیت شغلشان نیست بلکه به دلیل ساعت طولانی شیفت‌ها که ۴۴ ساعت در هفته است و از کم بودن حقوق و مزایا گلایه مندند.

در همین بخش قلب، هر یک پرستار ۱۳ بیمار را باید تحت نظارت داشته باشد، کمبود نیرو داریم اگر احیانا کوتاهی صورت می‌گیرد به خاطر کم بودن پرسنل است.
دختران دوقلوی من با معدل ١٩.٨۵ موفق به اخذ مدرک دیپلم شدند و هر سه دخترم برای موفق شدن و ورود به این رشته زحمات و تلاش‌های شبانه روزی زیادی داشتند، بنابراین، این رشته را نمی‌توان راحت به دست آورد و قطعا با چالش‌هایی همراه است که نیاز به پشتکار دارد.

معمولا مشکلات کاری را درمنزل مطرح نمی‌کردم، همیشه علیرغم سختی کارم، خستگی ام را به منزل نمی بردم، اهل گلایه و شکایت از کارم هم نبودم، با همسرم تصمیم گرفتیم هر سختی‌ای داریم پشت در منزل بگذاریم و در خانه مطرح نشود دختر بزرگم رشته پرستاری را با علاقه خود انتخاب کرد ولی برای دختران دوقلویم، از سختی‌های رشته پرستاری تعریف کردم، اما، چون دیدند من با عشق و علاقه کار می‌کنم خیلی راغب بودند وارد این رشته شوند."

هم مادر هم همکار

فاطمه عمیدی، فرزند ارشد خانواده زاهدی است که ۲ سال است طرح خود را در کنار مادرش میگذراند و میگوید: "حقیقتا تجربیات خوبی از مادرم در مسیر کارم کسب کردم، شاید مهمتر از هر درسی در اصول پرستاری، صبوری بزرگ‌ترین ویژگی مثبتی است که من بار‌ها از مادرم دیدم و آن را الگوی خود قراردادم. گاهی در محیط کاری، با لفظ "مامان" صدا میزنم،ولی این باعث نمیشود که اصول و مقررات کاری را رعات نکنیم. به عقیده من پرستاری شغل نیست بلکه عشق و علاقه برای خدمت به مردم است."

در ادامه حتما بخوانید صدای اعتراض پرستاران شنیده می‌شود؟ | ضرورت اصلاح بازتوزیع تعرفه‌های پرستاری